12 feb De boerderij aan de rand van de wereld
Ik heb een zwakke plek voor koppige personages, niet op de laatste plaats omdat ik het zelf ook ben. Ik vind het geweldig om iemand neer te zetten die standhoudt, terwijl de kansen op succes zo goed als nihil zijn. Mensen die elke keer weer opstaan en doorgaan, hoe vaak ze ook uit het zadel vallen. Ook al betalen ze soms een hoge prijs voor die koppigheid, ze geloven in iets en wijken daar geen centimeter voor. Natuurlijk is koppigheid tegelijkertijd ook een grote zwakte, maar het geeft iemand wel karakter, een doel waar hij in gelooft.
In Gevleugelde Duisternis zit een personage dat de overtreffende trap van koppig zijn heeft bereikt. Het is een personage dat geen grote rol speelt, maar wel een belangrijke representatie is van de bewoners en hun mentaliteit. Het personage in kwestie heeft een boerderij aan de rand van de wereld. Op zich niets vreemds zou je zeggen, ware het niet dat hij een boerderij heeft in een post-apocalyptische wereld vol draken en andere gedrochten.
De locatie van zijn boerderij is ook vrij ongelukkig gekozen. Die ligt vlakbij een gigantische tunnel die toegang biedt tot de Onderwereld, waar ik in mijn vorige blog al iets over verteld heb. Dat betekent veel volk en nog meer problemen. Zijn boerderij wordt dan ook regelmatig geplunderd of in brand gestoken.
Een normaal mens had dus al lang zijn biezen gepakt, maar dit personage niet. Hij laat zich niet van zijn stuk brengen door zulke gebeurtenissen. Hij gaat stug verder met zijn leven en plaatst gewoon weer nieuwe gewassen. Dat gaat al jaren zo. Het personage gaat zelfs zover in zijn koppigheid, dat sommige draken hebben besloten om hem met rust te laten. Niet uit bewondering, maar uit medelijden.
De grens tussen het personage bewonderen of afschilderen als compleet gestoord is vrij dun. Maar dat is denk bij veel mensen die geloven in iets wat voor anderen onbereikbaar of hopeloos lijkt. Zolang er maar één persoon is die er wel in gelooft, lijkt het mij helemaal niet zo gek om een boerderij te beginnen tussen de draken. Ik heb weleens vreemdere dingen gezien.
Jan