Auteur: Jan

Daar liggen ze dan. Gezellig op elkaar. Een oud schetsboek uit 2003 waar het ooit allemaal mee begon en een gloednieuw boek van 355 pagina’s, slechts een paar dagen oud. Twee bundels papier waar ik een groot deel van mijn leven mee bezig ben geweest en wat een avontuur op zich is geweest.

Twee maanden geleden brak de dag aan waarop ik het eerste proefexemplaar in mijn handen kreeg. Een bijzonder moment. Het is heel vreemd om je eerste boek in je handen te hebben en er doorheen te bladeren. Het is ineens niet meer iets dat in je hoofd rondspookt of wat vanuit een tekstverwerkingsprogramma op een computerscherm naar je staart. Nee, je hebt het écht vast en het heeft gewicht. Je kunt eraan ruiken en het omdraaien in je handen.

Nog wat laatste kleine correcties van schoonheidsfoutjes hebben sinds begin september plaatsgevonden en deze week is het na al die jaren zover: de release van het boek. Vanaf nu is het mogelijk om de paperback online te bestellen. Maar wie het boek toch echt als eerste wil bemachtigen, zal morgen op donderdag 14 november om 19:30 bij de boekpresentatie aanwezig moeten zijn bij boekhandel Gianotten Mutsaers in Tilburg. Als cadeau krijg je er een leuke presentatie over de totstandkoming bij en een krabbeltje van ondergetekende op de titelpagina. Niet verplicht, maar ik doe het graag.

Rest me niets anders meer te zeggen dan dat ik de lezers van het boek een fijne tijd wens in de wereld die ik op papier heb gezet. Ik hoop dat jullie met het lezen er net zoveel plezier aan beleven als dat ik met het schrijven heb gehad.

De paperback van het boek is online te bestellen voor € 19,95 bij o.a. Boekenbestellen.nl, Bol.com, Bruna en de boekhandels van Libris. De hardcover is exclusief te bestellen bij Boekenbestellen.nl voor € 24,95.

Veel leesplezier!

Jan

Een paar weken geleden vertelde ik in een blog al dat Gevleugelde Duisternis er waarschijnlijk niet geweest zou zijn zonder muziek. Een blog waarin ik aandacht besteedde aan een album dat veel heeft betekend tijdens het schrijven: het album Audioslave van de gelijknamige band. Ik beloofde toen ook dat er een afspeellijst op Spotify aan zat te komen, met muziek die regelmatig op de achtergrond aanwezig was tijdens het schrijven. En vanaf vandaag is deze afspeellijst daadwerkelijk te beluisteren op Spotify: de officiële onofficiële soundtrack van Gevleugelde Duisternis.

De afspeellijst is een selectie van nummers die door de jaren heen de revue hebben gepasseerd. Sommige nummers waren er in 2003 al bij in het prille begin, anderen hebben pas later hun intrede gedaan. Het zal waarschijnlijk niemand verbazen dat Audioslave goed is vertegenwoordigd, maar verder is het een bonte verzameling van o.a. rock, pop en filmmuziek. Net als mijn filmsmaak, is mijn muzieksmaak divers en een mix van genres. Qua stemming die de muziek oproept, schiet het ook alle kanten op: van opgewekt, speels en ingetogen naar melancholisch, duister en episch.

Nu zegt de afspeellijst op zich niet zo heel veel over het boek – het vertelt wel zo’n beetje alles over mijn muzieksmaak – maar toch hebben veel hoofdstukken en personages uit het boek door muziek hun definitieve vorm gekregen. Er zijn bijvoorbeeld personages die qua karakter zijn voortgekomen uit wat een bepaald nummer bij me opriep.

Uiteraard was muziek op de eerste plaats vaak puur als achtergrondruis aanwezig tijdens het schrijven, om de rest van de wereld buiten te sluiten. Dat klinkt altijd vrij neerbuigend voor de muzikanten en componisten – tof nummer heb je gemaakt, prima achtergrondruis – maar ik bedoel het als een compliment. Ik heb vooral een zwak voor nummers met een catchy melodie. Die vormen vaak de perfecte achtergrondruis.

Verder zijn er ook nummers die wat meer diepgang hebben dan alleen een prettige melodie. Muziek waarvan de songteksten me ook aanspreken en raken. Soms hoorde ik in zo’n nummer een zin die perfect paste bij wat ik aan het schrijven was, waardoor het voor mij verbonden raakte met een hoofdstuk of personage.

Muziek die een combinatie van prettige achtergrondruis en diepgang vormt, is voor mij filmmuziek. Die kan goed helpen om in een bepaalde gemoedstoestand te komen tijdens het schrijven. Soms ook door juist filmmuziek te kiezen die haaks staat op wat je schrijft: zo kan een subtiel pianonummer heerlijk zijn bij het schrijven van een bloederige veldslag. Maar nummers van componisten als Hans Zimmer en Clint Mansell waren om eerlijk te zijn toch iets vaker aanwezig bij het schrijven van epische taferelen.

Filmmuziek is overigens ook een perfect genre voor bij de afwas of andere huishoudelijke klusjes. Ik kan het iedereen aanraden om een afspeellijst te maken met filmmuziek voor huis-tuin-en-keukenzaken. Het maakt alledaagse handelingen even net iets spectaculairder. Net als het typen op een toetsenbord.

Door te klikken op de bovenstaande afbeelding kun je de afspeellijst bekijken en in zijn geheel beluisteren op Spotify. Of klik hier als omhoog scrollen iets te veel moeite kost.

Luister ze.

Jan

Lang geleden, ergens in het jaar 2003, verschenen in een schetsboek de allereerste tekeningen die de basis vormen van wat uiteindelijk Gevleugelde Duisternis zou worden. Voor 2003 krabbelde ik ook al soms tekeningen in schoolschriften op de middelbare school, maar in dat jaar kocht ik een dummyboek waarin ik paginavullende tekeningen ben gaan maken. Voor mij vormt de aanschaf van het schetsboek het échte beginpunt. 

Een van de eerste tekeningen die op papier is gezet, is de onderstaande tekening, met de titel De Regen. Niet alle schetsen voorzag ik van een titel, maar deze wel. Een titel die ik goed vond passen bij het beeld van een enorme zwerm draken, die met dichtgeklapte vleugels op een doelwit afstormt op hoge snelheid. Een eerste levensteken van de groep draken waaraan het boek zijn titel ontleent.

‘De Regen.’  Ruwe schets uit 2003.

Ondanks dat het een ruwe schets is, vind ik het nog steeds een sterk beeld dat de aandacht trekt. Door de kadrering, de hoek waarmee de figuren omlaag suizen en de diepte die wordt gesuggereerd. Het komt heel dicht in de buurt van het beeld dat ik lang geleden ooit voor me zag. 

De schetsen waren een manier om de wereld van het verhaal vorm te geven. Veel ideeën waren voor mij ook gelijk beelden in een bepaald perspectief. Dus in plaats van deze ideeën op te schrijven, maakte ik schetsen. Van zowel de belangrijkste personages als de locaties. Vanuit die tekeningen ben ik vervolgens gaan opschrijven wat het voor personages en locaties waren. En zo vond er om de zoveel tijd een overgang plaats van een tekening naar geschreven woorden.

Na verloop van tijd is het maken van tekeningen steeds minder geworden en uiteindelijk helemaal gestopt. Iets uitschrijven vond ik steeds prettiger om te doen en kostte ook minder tijd dan het maken van tekeningen. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant een goed teken, gezien ik bezig was met schrijven. 

Als ik naar de bovenstaande tekening kijk, blijf ik het nog steeds bijzonder vinden dat het boek ooit zo is begonnen. Daarom zal ik bij de boekpresentatie ook iets vertellen over de totstandkoming van het boek, aan de hand van een aantal schetsen. Een verhaal over hoe een verzameling potloodtekeningen is veranderd in een boek van 355 pagina’s. 

Jan