15 jan Sleepsporen in het zand
Iedereen heeft er wel eentje. Een stoel, een bank of iets anders met vier poten waarop je kunt zitten, die helemaal van jou is. En iedereen die het waagt om daarop te gaan zitten, wordt er vriendelijk op geattendeerd om zijn zitvlak naar een andere bestemming te verplaatsen. Natuurlijk zijn er ook mensen die beweren dat ze niet zo’n stoel hebben, maar die vertrouw ik niet. Dat zijn mensen die poppenkast spelen. Ze zijn wel degelijk gekwetst wanneer iemand op hun plekje gaat zitten, maar laten het niet merken. Ze zeggen dan vaak dingen als: ‘Dat is eigenlijk mijn stoel, maar ga zitten. Geef niets, joh.’ De kans is echter groot dat ze vanbinnen huilen en hopen dat de nachtmerrie snel voorbij zal zijn.
Laten we dat soort mensen vergeten. Die zijn toch niet meer te redden en bovendien niet belangrijk. Ik wil dat je even nadenkt over je eigen favoriete zetel. Focus je op zo’n stoel of bank en probeer het ding voor je te zien. De kleuren, de geuren en hoe het aanvoelt. Alle perfecties en imperfecties. Zie je hem voor je? Natuurlijk wel. Daar staat ie: jouw favoriete vriend op vier poten of meer, die altijd klaarstaat wanneer je hem nodig hebt.
Stel je eens voor dat iemand die je niet kent, die favoriete vriend oppakt. Hij raakt hem niet alleen aan, nee, hij pakt hem vast en sleept hem naar buiten. Zo een woestijn in. Hij sleept hem meter na meter achter zich aan door het zand. En dan gaat hij er doodleuk op zitten, alsof die vriend van jou helemaal van hem is. Hoe zou je denk je reageren? Verdrietig, woedend of juist onverschillig? Wat zou je zeggen tegen een persoon die zoiets doet?
Een apart vraagstuk, waar je vrij in bent om zo lang over na te denken als je wilt. Ik heb er wel mooi de vragen mee ontweken die er werkelijk toe doen: wat is er zo belangrijk aan die versleten, rode stoel? Wat is de waarheid rondom dat ding?
De lompe waarheid is dat het een bewerkte stockfoto is, waar ik een licentie voor heb (voor mensen die zich daar ongerust over mochten maken). Over de andere waarheid, de waarheid waar je naar op zoek bent, ga ik helaas geen uitspraken doen. Breek je hoofd er maar niet over. Richt je maar op het vraagstuk hierboven. Vergeet die rode stoel. Misschien stelt die stoel ook helemaal niet zo veel voor.
Jan
